วันพุธที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2559

“อาเบะ ...ตะเบะงาม”




            ผมเพิ่งกลับจากไปชารจ์แบตเตอรี่ที่โรมาเนีย-บัลกาเรีย  เป็นทริป 8 วัน  ซึ่งเดิมตั้งใจว่าจะเขียนเรื่อง “โรมาเนียละเหี่ยใจ”  แต่ดูพิธีปิดโอลิมปิคริโอ 2016 แล้วอดที่จะเขียนเรื่องการรับมอบธงจัดโอลิมปิคของญี่ปุ่น   โตเกียว 2020   โดยมีนายกรัฐมนตรีอาเบะไม่ได้   เพราะมันเป็นเรื่องที่อเมซิ่งกิ่งก่องแก้วจริงนอกจากเรื่องของการคิดแล้ว   ที่สำคัญไปกว่านั้นขนาดนายกรัฐมนตรีของญี่ปุ่น  ขอย้ำญี่ปุ่นเป็นประเทศมหาอำนาจนายกรัฐมนตรียอมลงมาเล่นด้วยนี่ย่อมไม่ธรรมดา    เป็นการตลาดขั้นเทพจนทำให้มีแต่คนพูดถึง โตเกียว2020  จริงอยู่โตเกียว







และญี่ปุ่นเป็น”บิ๊กเนม”  ใครก็รู้จักกันทั่วโลกอยู่แล้ว  แต่กระแสนี้ยิ่งทำให้ความจดจำมันตอกย้ำและสร้างการรับรู้ได้อย่างลึกซึ้ง  เสริมกับตัวเลข 2020 ที่จำง่ายเพราะเป็นเลขคู่เบิ้ลอีกต่างหาก  จริงแล้วความฮือฮาลักษณะนี้มิได้มีเป็นครั้งแรก  เมื่อโอลิมปิค2012 พิธีเปิดพระราชินิอังกฤษก็ร่วมแจมในพิธีเปิดแต่ไม่โดยตรงแค่ร่วมแสดงกับเจมส์บอนด์เท่านั้น   ซึ่งก็เรียกเสียงฮือฮาได้พอสมควร  แต่ต่างกับญีปุ่นเพราะเป็นพิธีเปิดอันมีผลต่อการรับรู้และจดจำโยงไปถึงอีกสี่ปีข้างหน้า  เรียกได้ว่าสีสันของริโอ2016คนเกือบลืมไปหมดเลยละครับยกเว้นในเรื่องการเฉลิมฉลองความสำเร็จของนักกีฬาของประเทศตนเอง



            คนไทยเองคุ้นเคยกับตัวการ์ตูนญี่ปุ่นอยู่แล้วไม่ว่าจะ โดเรมอน  คิตตี้  เคโระ แล้วหลังๆยังมี คุมะ  ฯลฯ อีกมากมาย  ใครไปญี่ปุ่นบ่อยๆก็อาจจะสังเกตุเห็นว่าทั่วประเทศเขาใช้การ์ตูนเป็นสื่อไม่ว่าจะเป็นป้ายห้ามทิ้งขยะ  ป้ายห้ามจักรยานเข้า  ป้ายกันเขตพื้นที่ก่อสร้าง  เรียกว่าเกือบทุกป้ายจะต้องมีการ์ตูนมาร่วมแจมด้วย   หรือแม้แต่จังหวัดต่างๆก็มีตัวการ์ตูนประจำจังหวัดที่ผมนึกได้คือ   จังหวัดคุมาโมโตก็มีหมีดำไม่แน่ใจว่าชื่อคุมามนหรือเปล่า  จะเห็นได้ว่าญี่ปุ่นมีการ์ตูนอยู่ในสายเลือด  และการตลาดเขาสุโค่ยจริงๆ   มันเลยทำให้ญี่ปุ่นมีเรื่องให้น่าจดจำและอยากไปเยี่ยมเยือนเหมือนที่หลายคนพูดว่าญี่ปุ่นไปเที่ยวได้ทุกเดือน    เมื่อปี 2013ที่ผ่านมาญี่ปุ่นยกเว้นวีซ่าให้นักท่องเที่ยวหลายประเทศ  คนไทยก็ได้อานิสงค์ในเรื่องยกเว้นวีซ่าจนทำให้คนไทยไปเที่ยวญี่ปุ่นเพิ่มขึ้นอย่างมากมากยแค่สามปีจากการยกเว้นวีซ่า  มีนักท่องเที่ยวไทยเพิ่มขึ้นถึง 200 กว่าเปอร์เซนต์    ส่วนนักท่องเที่ยวทั้งหมดตัวเลขเมื่อปี 2015 มีถึง 19 ล้านคนเศษ  เพิ่มขึ้นถึง 100 กว่าเปอร์เซนต์  



             อดคิดไม่ได้ว่าในปี 2020 เมื่อโอลิมปิคมาถึงพิธีเปิด และ มหกรรมกีฬาระดับโลกนี้จะ เป๊ะ  ปัง อลัง เวอร์  ฟรุ้งฟริ้ง มุ้งมิ้ง  ขนาดไหนเพราะนี่แค่การรับมอบธงก็ร่ำลือไปทั่วโลกแล้ว  คงเห็นการ์ตูน  สื่อ  สีสัน  ความสนุกสนาน  เร้าใจ  ที่นอกเหนือจากเกมส์กีฬาเป็นแน่แท้  แต่ก็ขัดอยู่นิดนึงว่าน่าจะเป็นโปเกมอนนะจะได้สุดๆไปเรยๆๆๆๆ   



            เฮ้อ....ผมเริ่มเก็บสตางค์แยกบัญชีไว้แล้ว  “บัญชีพงษ์ศักดิ์  สวัสดิเกียรติ  เพื่อ โอลิมปิคโตเกียว 2020 “   เพราะอยากไปร้องเพลงชาติไทยในโอลิมปิคสักครั้งหนึ่ง  เพราะตอนโอลิมปิค 2012 ที่ลอนดอนไปเชียร์ไทยแต่ได้แค่เหรียญทองแดง   เพี้ยง....ขอให้ลูกช้างได้สมหวังอีกครั้งหนึ่งในชีวิตเถอะ...........@@@@@

ขายรัย...ทำไมเราอิน (มาก)

                                                   เครดิตภาพจาก "เฟสบุคไทรสุก"           สองอาทิตย์ก่อนไปเห็นน้องคนหนึ่งที่เป็...