วันพุธที่ 4 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558

“เซียงไฮ้ ไม่ไกลเกินไปหา”




             


        เศรษฐกิจไทยในปี 2558 นี้ใกล้จะสิ้นสุดรอบปีแล้ว  เครื่องยนต์หลายๆตัวที่คอยขับเคลื่อนเศรษฐกิจก่อนเปลี่ยนแปลงทีมเศรษฐกิจของท่านนายกตู่ดูเหมือนไม่ได้ผล  ปราศจากมนต์ที่จะมาทำให้เศรษฐกิจผงกหัวขึ้นมาได้  เพราะว่าเครื่องยนต์ทุกตัวดับสนิท  เหลือพระเอกอยู่ตัวเดียวคือ  “ท่องเที่ยว”  การส่งออกที่ติดลบจนคาดว่าถึงสิ้นปีน่าจะติดลบประมาณ 4-5%  ซึ่งก็ไม่แปลกเพราะใครๆก็ติดลบแถมติดลบมากกว่าเพราะใครๆก็มุ่งส่งออก  แล้วถ้าชาติที่เขานำเข้ามีปัญหาเศรษฐกิจพวกเราก็เดี้ยงตามไปด้วยอย่างมิต้องสงสัย      จนท่านนายกตู่ต้องปรับทีมเศรษฐกิจมีรองสมคิดเป็นทีมนำ   มีมาตราการกระตุ้นออกมาเป็นระยะๆซึ่งก็ต้องใช้เวลาในการให้เครื่องมือ  หรือมาตราการทั้งหลายเดินเครื่องไปก่อนจึงจะเห็นว่ามันได้ผลหรือไม่   โดยความเห็นส่วนตัวของผมคิดว่าได้ผลพอประมาณ  เรียกว่าดีกว่าทีม ศก.ชุดก่อนที่แทบไม่ได้ทำอะไรเลย   เพราะกลัวว่าเป็นประชานิยม จนไม่กล้าทำอะไรเลย   ทำไมถึงเห็นว่าจะมีผลพอประมาณเพราะว่าไม่ว่าจะกระตุ้นอย่างไรแต่ถ้าคนไม่มั่นใจว่าเศรษฐกิจจะดีใครจะกล้าลงทุน  เช่น เอาเงินมาให้ผมบอกว่าร้อยละ 4  แต่ว่ากำลังผลิตผมเหลือเฟือถึง 40%  ใครจะกล้าลงทุน  หลายอย่างไม่ได้ขึ้นอยู่กับอัตราดอกเบี้ย  หรือการลดภาษีแต่ขึ้นอยู่กับ  “ความเชื่อ”  ด้วยครับท่าน
            จั่วไว้ข้างต้นว่า “ท่องเที่ยว” คือพระเอกในปีนี้และคาดว่าปีหน้าด้วย  น่าจะทำเงินได้มากกว่า 2.2  ล้านล้านบาท  จากจำนวนนักท่องเที่ยวที่คาดว่าจะมาไทยในปี 2558 จำนวน  28 ล้านคน  แต่เมื่อมองตัวเลขแล้วเป็นนักท่องเที่ยวจีน  ประมาณ 25 %   จากนักท่องเที่ยวทั้งหมด   พอดีผมได้ไปดูงานที่เซี่ยงไฮ้ซึ่งเรียกว่างาน FESPA 2015  เป็นงานรวมพลผู้ประกอบการอุตสาหกรรมการพิมพ์ทุกประเภท  ทั้งสิ่งทอ  เครื่องหนัง  โฆษณา  พิมพ์บรรจุภัณฑ์  ฯลฯ  งานจัดที่ นิวเซี่ยงไฮ้เอ็กซ์โป  ซึ่งผมเคยไปดูงานที่สถานที่นี้มาแล้วเมื่อหลายปีก่อน  แต่ยังไม่เคยนำมาเล่าว่า มันยิ่งใหญ่อลังการงานสร้างโอ้พระเจ้าจ้อรจ์มันยอดมาก   มีกี่ฮอลล์ไม่รู้ลืมนับแต่ลักษณะมันจะเป็นฮอลล์รายรอบเป็นสนามสามเหลี่ยมซึ่งอยู่ตรงกลาง  ใครมาจัดงานก็เช่าจำนวนฮอลล์แล้วแต่ขนาดของการจัดงานนั้นๆ  แต่รวมแล้วน่าจะมีทั้งสิ้น 17 ฮอลล์  แต่ว่าขนาดของฮอลล์หนึ่งฮอลล์นั้นใหญ่กว่าเมืองทองทุกฮอล์รวมกันนะครับ   โดยมีพื้นที่ในการจัดงานรวมทั้ง 17 ฮอลล์คือ  300,000 ตารางเมตร  โดยที่สถานที่จัดงานนี้เป็นภาคเอกชนจีนร่วมทุนกับทางเยรมัน  มีผู้เข้าชมตลอดทั้งปีประมาณ 5 ล้านคน    ลองคิดดูนะครับว่าจะมีเม็ดเงินมาสนับสนุนเศรษฐกิจของจีนเท่าใดจากคน 5 ล้านคน  ซึ่งคนที่มานี้เป็นนักธุรกิจทั้งสิ้นแน่นอนว่ากำลังซื้อย่อมมากว่านักท่องเที่ยวแบบศูนย์เหรียญ 
            และในประเทศจีนมีสถานที่จัดงานแสดงสินค้าในลักษณะนี้อยู่หลายแห่ง   ถ้าขนาดใหญ่ๆที่ผมเคยสัมผัสก็มี สามแห่งแล้ว 2 แห่งในเซียงไฮ้   อีกแห่งในกวางเจา ซึ่งอลังการงานสร้างก็ที่จัดงานกวางเจาเทรดแฟร์นั่นเองครับ  ส่วนอีกแห่งในเซียงไฮ้ก็คือตรงบริเวนที่จัดเอ็กซ์โปเมื่อหลายปีก่อนนั่นเอง  ซึ่งมีสิ่งหนึ่งที่รัฐบาลเขาสนับสนุนส่งเสริมก็คือ  ทุกแห่งที่เป็นสถานที่จัดงานแบบนี้จะมีรถไฟฟ้ามาหานะเธอ  ทำให้ผู้คนไปมาโดยสะดวก  คนต่างชาติก็สามารถเดินทางมาได้ด้วยความสะดวกรวดเร็วรถไม่ติด   จะเห็นได้ว่านอกจากจีนจะสร้างการท่องเที่ยวแบบทัศนาจรแล้วเขายังส่งเสริมการจัดนิทรรศการที่เป็นรูปธรรม  สามารถดึงต่างชาติมาได้ปีนึงไม่น้อยกว่า 30 ล้านคน  นี่นับแบบงานนานาชาติ  แล้วงานระดับชาติที่เขาจัดกันทุกมณฑลทุกจังหวัด  คือผมเห็นทุกเมืองใหญ่ๆจะมีสถานที่จัดงานแสดงสินค้า  ซึ่งก็จะมีคนจีนจากเมืองต่างๆมาเยี่ยมชมกันไปมาเพราะเมืองจีนใหญ่มาก สินค้าหลากหลายทั้งวัฒนธรรม ความเชื่อ ประเพณี และความชำนาญในการผลิต   อย่างงานกวางเจาเทรดแฟร์ผมมองด้วยตาเป่ล่า   ครึ่งหนึ่งเป็นคนจีนหรืออย่างน้อยก็ 30-40 % เป็นคนจีนที่เดินทางมาแสวงหาซัพพลายเออร์นั่นเอง
            เซี่ยงไฮ้เที่ยวนี้ผมสังเกตุเห็นความเปลี่ยนแปลงบนถนนคนเดิน   คือถนนนานจิง   ที่ขาดความคึกคักลงไปมากท้งคนจีนและคนต่างชาติเมื่อก่อนจะเดินกันแทบจะชนกันไปมา   เพราะเกือบทุกครั้งผมจะไปพักที่รร.บนถนนนานจิงเพราะสะดวกทั้งการเดินทางและอาหารการกิน  ร้ารวงแถวนั้นพูดภาษาอังกฤษได้ครับ   นอกจากนี้แล้วมีหลายร้านที่หายไปจากถนนนานจิง   ซึ่งก่อนเดินทางอ่านหนังสือพิมพ์มีข่าวว่าค่าเช่าอาคารเพื่อประกอบธุรกิจในเซียงไฮ้แพงมากๆๆๆ    ก็คงจะจริงเพราะร้านที่หายไปไม่ใช่แบบโนเนม  ยกตัวอย่างเช่น    ไนกี้   หลี่นิง  เป็นต้น  แต่ที่เห็นคึกคักคงไม่พ้น  เบลาโน  กะ  จิออดาโน  ซึ่งเป็นร้านเสื้อผ้าแบบสบายๆ ก็เลยถอยเสื้อหนาวมาตัวนึง  700 กว่าบาท  แน่นอนสีสันตามสไตล์ยังแอทฮาร์ทแบบเรา  ให้มันรู้บ้าง ไผ๊เป็นไผ๊...........................

บอลข่าน ย่านสงคราม

  บอลข่าน   ย่านสงคราม 26 เมษายน 25678             ช่วงวันหยุดสงกรานต์ที่ผ่านมาผมได้ลางานมากที่สุดในประวัติการทำงานของผม   คือลางานทั้...