วันอังคารที่ 4 กรกฎาคม พ.ศ. 2560

“ใจสั่งมา”



                 


               

เมื่ออาทิตย์ก่อนดูรายการไอแคนซียัวร์วอยซ์  มีน้าเสก  โลโซ มาเป็นนักร้องต้นแบบ  ปล่าวผมคงไม่มีความรู้ทางด้านเสียงเพลงแบบทายได้ว่าใครร้องเพราะหรือร้องเพี้ยน  แต่ทำให้นึกขึ้นได้ว่าเคยเขียนถึง เสก  โลโซ ครั้งหนึ่งเมื่อประมาณ ประมาณเดือนกันยายน 2558  ว่าเสกกำลังจะทำสินค้าคือ “เครื่องดื่มโลโซ” ประมาณว่าตระกูลเดียวกับ  คาราบาวแดง หรือ เอ็มร้อยห้าสิบ  แถมจะทำโทรศัพท์มือถือแน่นอนยี่ห้อ “โลโซ”  แถมจะทำ มินิมาร์ทขายเปิดขายแฟรนไชส์ร้านมินิมาร์ท โลโซแข่งกับ 7/11 อีก  ผ่านไปสองปี “เรียบร้อยโรงเรียนโลโซ”    มันไม่ง่ายเหมือนใจสั่งมา  เวลาร้องเพลง  หรือแสดงคอนเสิร์ต  เพราะเสกคงไม่ได้คิดว่า  จริงๆแล้ว “ลูกค้า” ต้องการอะไร  เพียงแต่จะเอาความมีชื่อเสียงของ “เสก  โลโซ” มาทำสินค้าเท่านั้นเอง   เปรียบเสมือน “ฮาร์เลย์เดวิดสัน”  ใครเลยจะเชื่อว่าเคยออก  “น้าหอม”  ขาย  เรียบร้อยครับเจ้งครับเจ้ง
            คำว่า “ใจสั่งมา”  ก็เลยมาสอดรับกับว่า  เวลาลูกค้าจะซื้อสินค้าบางครั้ง  (แต่เกือบทุกครั้ง)  จะซื้อตาม “ใจสั่งมา”  โดยมีเหตุผลว่า “โดน”  สั้นๆ แต่มีความหมายวถึกซื้ง  ถามว่าโอนอะไรไม่รู้แต่แค่โดน   งง  ละซี   เร็วๆนี้ “ปราดา”  ออกสินค้าใหม่ทึ้งทึ่งเสียวกันไปทั้งโลก  ถ้าป้าดามีกระเป๋า  เสื้อผ้า อะไรก็พอว่า  แต่นี่ป้าแกออก “คลิป”  โปรดฟังอีกครั้งหนึ่ง “คลิป”  ไม่ใช่คลิปวีดีโอ  หรือคลิปข่าว    ................แต่เป็น”คลิปหนีบกระดาษ”  แบบที่ขายกันกล่องละไม่กี่บาท  แต่นี้ “ป้าดา” แกขาย 6,000 บาท  เข้าไปดูในเว็บปรากฏว่าเป็นเรื่องจริง อันละ 6,000 บาท   เราก็นึกว่าเป็นทองคำก็พอประมาณ   แต่นี่ไหงได้ก็แค่คลิปธรรมดา   เอ.....หรือว่าทำจากไททาเนียม  ก็ไม่ได้ระบุไว้
            มีตังอย่างเดียวซื้อไม่ได้นะครับพี่น้อง    ต้องใจสั่งมาด้วย “   ในโลกนี้  เสก  อาจจะร้องเพลงใจสั่งมาเป็นคนแรก  แต่ลืมนึกถึงว่าเวลาลูกค้าจะซื้อของสักชิ้นก็คงต้องให้ “ใจสั่งมา”  สมองส่วนใช้เหตุผล ซีรีบลัม คงไม่ค่อยได้ทำงานเท่าใดในขณะตัดสินใจซื้อของ  มันต่างจากคลิปตราช้าง  ตรางู  อย่างไร  แค่มีตรา PRADA  ตัวหนังสือเล็กๆเท่านั้นเอง   มิได้มีความเลิศหรูอลังการ์  ทำจากหนังจรเข้สาวบริสุทธิ์ตายวันเพ็ญเดือนสิบสองน้ำนองตลิ่งแต่อย่างได้  เรียกว่าไม่ได้มีสตอรี่หรืออะไรทั้งสิ้น  แค่ป้าดาก็ขายได้และ   นี่คงต้องดูอีกระยะว่าฟีดแบคของสาวกป้าดาจะตอบรับแค่ไหน   
            กลับมาจากมอร้อคโคผมก็เดินทางไปเยี่ยมเยียนและพบลูกค้าใหม่ที่เวียดนาม  เข้าพักที่ รร.ล้อตเต้ เป็นของเกาหลีตั้งอยู่ที่เมืองโฮจิมินท์  มาพักที่นี่ครั้งที่สามแล้ว  เพราะเรื่องเล็กๆ ที่บางโรงแรมมองข้าม  เช่นบางโรงแรมมีเวลคัมดริ้ง (ก็ดี)  แต่ลองนึกว่าเวลาเราเข้าไปเช็คอินสิ่งแรกๆที่เราต้องการคืออะไร  “ต้องการเร็วๆ” จะได้ขึ้นห้องพักผ่อน  ซึ่งต้องเร็วด้วยส่วนเครื่องดื่มเป็นของแถมก็ไม่ว่ากัน   รร.นี้เร็วมากและมีสิ่งละอันพันละน้อยไว้คอยทำให้ลูกค้ารู้สึกว่า “อีกนิส”  เพื่อลูกค้า  เช่น   ในห้องฟิตเนสของโรงแรม  จะมีผ้าเย็น / น้ำเดื่ม  ซึ่งหลายๆโรงแรมก็มี  แต่ที่นี่มีแอปเปิ้ลแถมมาด้วยเรย  อีกทั้งหน้าลิฟต์ทุกชั้นยังมีกล้วยวางไว้ให้หยิบกินได้   ทำให้ประหยัดค่าอาหารเช้าไปได้  55555    สิ่งเหล่านี้ต้นทุนไม่มากเท่าใดแต่เป็นสิ่งที่ลูกค้าจะจำได้และครั้งต่อไปเวลาจองโรงแรม  เค้าจะ “สั่ง”  ใจ  ให้  “ใจสั่งมา”   ปีหน้าเจอกันใหม่นะครับ  โรงแรมล้อตเต้   ส่วนป้าดาน้องขอบายนะป้านะ   ตังไม่พอนะไม่ใช่อะไร  “แม้ใจจะสั่งแต่ตังไม่มีในกระเป๋า”   งิงิ งุ งะ................

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

ขายรัย...ทำไมเราอิน (มาก)

                                                   เครดิตภาพจาก "เฟสบุคไทรสุก"           สองอาทิตย์ก่อนไปเห็นน้องคนหนึ่งที่เป็...