วันเสาร์ที่ 26 มีนาคม พ.ศ. 2559

“ ตุรกี มีระเบิด”



                   ห่างหายจากการเขียนบทความไปหลายวันแล้วช่วงเดือนมีนาคมที่ผ่านมามีโอกาสเดินทางไปเยือนต่างประเทศ 3 ประเทศ  คือ “ตุรกี   อินโดนีเซีย  และ มาเลชเซีย  ที่บังเอิญเป็นประเทศที่นับถือศาสนามุสลิมเป็นหลักก็เลยจะขอเขียนแบบเหมาๆรวมสามประเทศ ที่นับถือศาสนามุสลิมเป็นหลักเดียวกันแต่ก็มีความแตกต่างกันในหลายๆประการ    ปัจจุบันประชากรของโลกมีอยู่ ประมาณ  7,125 ล้านคน (วิกิพีเดีย)    โดยนับถือศาสนาอิสลามประมาณ 1,300 ล้านคน คิดเป็น 18% เศษ   แต่จากการประมาณการจากอัตราการเติบโตของผู้นับถือศาสนาต่างๆแล้วคาดการณ์ว่าในปี  2593 หรืออีก 34 ปีข้างหน้า  ผู้นับถือศาสนาอิสลามจะมีอยู่ถึง  2,760 ล้านคนหรือคิดเป็นถึง  29.7%  (http://www.oknation.net/blog/health2you/2015/04/13/entry-1)  ทั้งนี้อันเนื่องมาจากสาเหตุต่างๆ หลายประการ   นี่คือแนวโน้มของประชากรของโลก   ซึ่งประเทศที่ผมเดินทางไปในเดือนมีนาคมทั้งสามประเทศเป็นมุสลิมทั้งสิ้น  เชื่อได้ว่าโลกในอีก  ยี่สิบปีข้างหน้ามุสลิมจะครองโลกใครคิดจะทำสินค้าขายคงต้องลองศึกษาวิถีชีวิตของชาวมุสลิมไว้ก็คงจะดีไม่น้อย
                   ต้นเดือนเดือนทางไป “ตุรกี”  เพื่อไปร่วมดูงานแสดงสินค้า  เคมีภัณฑ์และสีย้อมสำหรับอุตสาหกรรมสิ่งทอ   เดินทาไปเพื่อดูโอกาสและจำนวนผู้เข้าร่วมชมงานว่าสมควรหรือไม่ในอนาคตที่จะไปเปิดบู้ทแสดงสินค้าเพราะว่าที่บริษัทส่งออกสินค้าสีพิมพ์ผ้าไปยังหลายประเทศใน เอเชีย  แต่ยังไม่ตลาดในตุรกี (ซึ่งเป็นตลาดใหญ่มาก)  รวมทั้งตลาดในอิหร่าน  อดีตสหภาพโซเวียต  และ อัฟริกา รวมทั้งยุโรป   จึงจะหาลู่ทางในการเปิดตลาดสินค้าดังกล่าวข้างต้น   การเดินทางครั้งนี้เดินทางด้วยสายการบินเทอร์คิชแอร์ไลน์   ซึ่งเต็ม  เต็ม  เต็ม   โดยที่ผมมีโอกาสเดินทางด้วยสายการบินนี้สามครั้งรวมครั้งนี้   เดินทางเปลี่ยนเครื่อง 1 ครั้ง  และ เดินทางไปอิสตันบุล 2 ครั้งทุกครั้งเต็มตลอด   ก็เลยให้เป็นคำถามว่าแล้วทำไมการบินไทยไม่บินไปอิสตันบุล   แต่ดันเปิดเส้นทางบินที่บินแล้วขาดทุนที่ในภายหลังงดเที่ยวบินขาดทุนไปหลายเที่ยวบิน  ซึ่งกว่าจะรู้สึกตัวก็ทำให้ขาดทุนมาหลายปีจนต้องมีการปรับปรุงครั้งใหญ่ สองสามปีที่ผ่านมา    (ยังมีอีกจุดหนึ่งคือ  เวียนนา สายนี้ก็เต็มตลอดแต่การบินไทยไม่บิน  สงสัยกลัวกำไร)    เดินทางกลางคืนไม่น่าเชื่อว่าแม้ในชั้นอีโคโนมี่ก็ยังมีอุปกรณ์ที่ใช้ในห้องน้ำแจกเป็นกระเป๋าเล็กๆ  แต่อินเทรนเป็นลายแบทแมนซุปเปอร์แมนภาพยนต์ที่จะเข้าฉายในเร็วๆนี้   แน่นอนของในกระเป๋ามีแค่แปรงสีฟัน  ผ้าปิดตา  และถุงเท้า  ซึ่งมิอาจเทียบเท่าชั้นบิสิเนสคลาสที่ของเพียบและแบรนด์เนม     แต่มันบ่งบอกถึงความใส่ใจในผู้โดยสารว่ามีความจำเป็นต้องใช้สิ่งเหล่านั้นเพราะเดินทางกลางคืนเข้าต้องแปรงฟันก่อนทานอาหารเข้าบนเครื่อง  ชิมิ ชิมิ.........  การบินไทย  แม้เดินทางกลางคืนในบางเส้นทาง เธอยังไม่แจกเรยแม้จะนั่งบิสิเนสคลาสที่เจอมากับตัวเองก็คือ  สายกรุงเทพ  โคลัมโบ ประเทศศรีลังกา  เพราะว่าเดินทางถึงที่โคลัมโบเวลาเที่ยงคืน  คงคิดว่าไม่จำเป็นมั้ง.............ต้องเหลียวมองคู่แข่งแล้วว่าทำอะไรกันบ้าง   ไม่ต้องพูดถึงเรื่องราคาค่าโดยสารที่การบินไทยแพงสุดๆนั่นเอง  แม้ระยะนี้พยายามปรับราคาลงมามากแต่ก็ยังแพงกว่าคู่แข่งขันอยู่ดี    ดังนั้นต้องไปแสวงหาว่าถ้าผู้โดยสารจ่ายแพงขึ้นจะเพิ่มคุณค่าให้กับผู้โดยสารได้อย่างไร   อันนึ้คิดหนักและต้องถามจากผู้โดยสารไม่ใช่นึกเองเออเองว่าไม่ต้องแจก  ไม่ต้องมีก็ได้   ............@@@@
                        ผมไปตุรกีมาสี่ครั้งสองครั้งแรกจำไม่ได้แล้วว่าปีใดแต่เกิน 20 ปี   ตอนนั้นมีขายสินค้าไปยังตุรกีบ้างก็แวะไปเยี่ยมลูกค้าและศึกษาตลาด    ครั้งที่สองที่ไปเขากำลังขุดอุโมงค์ทำรถไฟใต้ดินกันเริ่มต้นแถวบริเวณที่เรียกว่า “ทัคซิมสแควร์”  ประมาณบ้านเราก็  อนุสาวรีย์ชัยหรืออนุสาวรีย์ประชาธิปไตยนั่นแหล    ปีนี้ไปปรากฏว่ามีรถไฟใต้ดินบนดินระบบขนส่งมวลชนที่เรียกได้ว่าเกือบสมบูรณ์แบบ  ถ้าจำไม่ผิด  7 สายจากสนามบินสามารถเดินทางเข้าเมืองได้อย่างสะดวกรวดเร็ว   ต่างจากแอร์พอร์ทลิ้งคบ้านเราแม้จะมีแต่ไม่เคยเดินตรงเวลา  ขัดข้องบ่อย  แถมล่าสุดรถหยุดกลางทางจนคนเป็นลมไปหลายคนเพราะขาดอากาศ    แต่อย่างไรก็ตามตุรกีเป็นประเทศที่อยู่ทั้งฝั่งยุโรปและเอเชียโดยมีช่องแคบบอสฟอรัสกั้นกลาง  ก็เลยทำให้บริเวณสถานี้ หรือแม้แต่ทักซิมสแควร์เองซึ่งน่าจะได้รับการดูแลให้สวยงามสะอาด ฯลฯ ก็กลับสกปรก  บางจุดสร้างเหมือนไม่เสร็จ  หรือการดูแลซ่อมบำรุงรักษา ขาดๆเกินๆไปไม่เจริญหูเจริญตาเหมือนในยุโรป  ใครนึกไม่ออกก็นึกว่าคล้ายกับเมืองจีนที่ดูเหมือนสร้างได้ยิ่งใหญ่อลังการ์    แต่พอถึงจุดหนึ่งขาดการดูแลรักษาและซ่อมบำรุงให้สวยงามสมค่ากับที่ลงทุนไป     อีกประการหนึ่งระบบการประชาสัมพันธ์หรือการให้ข้อมูลเกี่ยวกับระบบขนส่งมวลชน  ป้ายบอกทางเข้าออก  ฯลฯ ไม่เนียนเหมือนสิงค์โปร   ถ้าใครไปสิงค์โปรมีเอกสารอ่านอังกฤษออกรับรองเดินทางในสิงค์โปรฉลุยบอกได้เลยว่าขึ้นประตูไหนต่อรถสายอะไร  ฯลฯ  ซึ่งในตุรกีมีเหมือนไม่มีบัตรอีเลคโทรนิคสามารถขึ้นรถขนส่งมวลชนได้ทุกประเภทแต่ข้อมูลการต่อรถต่างๆ  งง ครับพี่น้อง
                   ครั้งที่สามไปในฐานะนักท่องเที่ยวกับกรุ๊ปทัวร์  ซึ่งเด็กๆเราเคยเรียนความรุ่งเรืองของอาณาจักรอานาโตเลีย   ก็ที่ตุรกีนี้แหละครับมีสิ่งให้น่าท่องเที่ยวมากมาๆ  จำนวนนักท่องเที่ยวเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง  พร้อมกับผู้อพยพก็เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง   และสุดท้ายก็คือจำนวนระเบิดที่เพิ่มขึ้นอย่าต่อเนื่องก่อนเดินทางสองวันมีระเบิดลงที่  เมืองอัการาที่เป็นเมืองหลวง  ผมกลับมาได้ 7 วัน ระเบิดลงที่ จตุรัสทักซิม ที่ผมไปมา......ทำให้รู้สึกเสียวๆยังไงชอบกล....แถมยิ่งมีระเบิดลูกใหญ่ลงที่  บรัสเซล  แถมในสนามบินนานาชาติด้วย  ทำให้รู้สึกว่าต้องรีบเดินทางท่องเที่ยวในยุโรปให้มากๆเพราะอนาคตยุโรปคงไม่ปลอดภัยแน่    ปารีส   บรัสเซล  และแม้แต่ 911  ในอเมริกา  คงเป็นสัญญาณบอกเราได้เป็นอย่างดีว่า   “ชีวิตสั้นนัก “.....................อยากทำอะไรก็รีบเถอะโยม...........!!!!!!!!

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

ขายรัย...ทำไมเราอิน (มาก)

                                                   เครดิตภาพจาก "เฟสบุคไทรสุก"           สองอาทิตย์ก่อนไปเห็นน้องคนหนึ่งที่เป็...